Źródło: Edward Gibbon, The History of the Decline and Fall of the Roman Empire (1789), t. 1,
I. MOLIER (1622-1673)
Dzieła Moliera szczęśliwie przetrwały do naszych czasów. Jedynymi wyjątkami są dwa dzieła. Przekład poematu Lukrecjusza DE RERUM NATURA oraz arcydzieło L'HOMME DU COEUR, które autor spalił pod koniec życia. Płomieniom powierzył też swoje i obce listy, a były ich setki. Wielka strata dla biografów Moliera. Zaginiony przekład Lukrecjusza zachował się w oryginale, a więc strata niewielka. Mamy też przemowę o ślepocie kochanków wg Lukrecjusza w MIZANTROPIE z tego zaginionego przekładu.
II. JEAN RACINE (1639-1699)
Palenie ksiąg zaczęło się we wczesnej młodości Racine'a, kiedy to pobierał nauki w ośrodku jansenistów w Port-Royal. Greki nauczał go zakrystian Claude Lancelot, który przyłapał swego ucznia na lekturze romansu greckiego AJTHIOPIKA przypisywanego Heliodorowi z Emesy. Zakonnik cisnął książkę w ogień. Racine zdobył inny egzemplarz tej sztuki, a po przeczytaniu oddał ją zakrystianowi mówiąc: "Tę także może pan spalić".
Pierwszą sztukę Racine'a znamy tylko z tytułu AMAZIS. Teatr Marais przyjął ją w roku 1660, ale nigdy jej nie wystawił. Podobny los spotkał tragedię Les Amours d'Ovide w roku 1661. Opowiadała ona o rzymskim poecie Owidiuszu skazanemu na banicję w zapadłej dziurze Tomis za popełnione niedyskrecje. Potem sztuki Racine'a zaczęto wystawiać, zachowały się zatem ich teksty. Niestety po roku 1680 zapanowało 12. letnie milczenie i Racine napisał potem już tylko dwie mierne sztuki o tematyce biblijnej na prośbę tajnej żony Ludwika XIV. Powrócił do swoich jansenowskich korzeni i porzucił teatr, który był zwalczany przez ten nurt teologiczny. Wielu uczonych oddałoby się z chęcią studiom nad zaginionymi sztukami Racine'a. Z pewnością dostarczyłyby interesujących materiałów do badań nad wersyfikacją, dynamiką narracji czy koncepcją bohaterstwa.
Niestety wydaje się, że już nigdy nie odzyskamy tych tekstów.
STAROŻYTNOŚĆ-od końca VIII w. p.n.e. do roku 476 n.e.
ŚREDNIOWIECZE- od r. 476 do r. 1453
RENESANS- od r. 1454 do 1648 r.OŚWIECENIE- od r. 1649 do 1789 r.