Spotkania Rodziny Niewiarowiczów

Większość fotografii wykonanych w Gdyni nosi pieczątkę "FOTO-ELITE", adres: Gdynia, ul. Starowiejska (bez numeru) z dodatkowymi napisami: "Przybory fotograficzne" oraz "Laboratorium prac amatorskich". To jeden z najstarszych gdyńskich zakładów fotograficznych, który przywędrował do nowo powstającego miasta z Poznania, gdzie działał od pierwszych lat XX wieku. Właścicielem był Bronisław Nogajewski, a po jego śmierci zakład prowadziła żona. Firma miała siedzibę przy ul. Starowiejskiej, róg Abrahama. Można tam było kupić najnowsze aparaty fotograficzne z czego skorzystał mój dziadek Stefan Niewiarowicz nabywając tam aparat marki KODAK. Fotografowałem tym aparatem w latach 60-tych, ale ostatecznie zamieniłem go na bardziej nowoczesny. Nadal posiadam inny stary aparat na szklane klisze, ale nie jestem pewien, czy tam właśnie został zakupiony w końcu lat 20-tych XX wieku. Foto "Mimoza" Jana Mikołajczyka mieściło się przy Skwerze Kościuszki 24, ale posiadam ich fotografie z adresem: "ul. Ś-jańska, naprzeciwko kościoła."
Inny fotograf Ernst Raulin-na pieczątce tytułuje sie jako: "technik-fotograf", adres" Gdynia, ul. Śląska 51/I m.45, tel. 22-36". Reklamował się, jako specjalista od architektury, wnętrz i reportaży. Fotograf ten pochodzenia niemieckiego okazał się być zdrajcą, który przekazywał gestapo zdjęcia gdynian znajdujących na listach do aresztowania w przypadku wojny. Większość z nich została rozstrzelana w Piaśnicy (zginęło tam ogółem ok. 12 tys. osób). Raulin był po wojnie sądzony w Gdańsku i skazany na wieloletnie więzienie.

Zdjęcia liczące sobie 100 lat nie zachowały się w najlepszym stanie. Sporo pracy poświeciłem, aby je przywrócić do stanu oglądalności. W tej, cyfrowej postaci, nie ulegną już dalszej degradacji, a nadal będą korygowane i retuszowane. Kilka z zamieszczonych tutaj fotografii to w istocie pocztówki z krótkimi wiadomościami od Wacława do jego brata Stefana lub do matki. Zamieszczam je tutaj z uwagi na ich wartość pamiątkową.
Oto kartka z czerwca 1909 roku do brata Stefana (na odwrocie fot. nr 4), który pracował w tym czasie w cukrowni w Cielcach. Na odwrocie fot. nr 7 jest kartka z 27 lutego 1909 r., również do brata Stefana, ale ten jeszcze wówczas był zatrudniony w cukrowni w Młodzieszynie.
Fotografia nr 10 posłużyła do wysłania kilku "otkrytek", a w moim archiwum zachowały się dwie z nich. Jedna adresowana do matki Zofii (zam. w Warszawie u Gerrethów) z dnia 11 maja 1913 r. i wysłana z Glasgow, a druga do brata Stefana, tym razem zatrudnionego w cukrowni w Zbiersku, z dnia 26 maja 1913 roku. I na koniec notatka kapitana na odwrocie fot. nr 20 opisująca kiedy wprowadzał do portu ten pancernik (zwany wówczas drednotem) i pilotował jego wejście oraz wyście z Gdyni w dniach 3 i 8 października 1934 roku. Wpłynięcie pancernika MARAT /wraz kontrtorpedowcami KALININ i WOŁODORSKIJ/ w dniach 3-8.IX. 1934 było spowodowane rewizytą Czerwonej Floty. Wcześniej bowiem w dniach 24-29 lipca 1934 r. w Leningradzie gościły polskie kontrtorpedowce ORP WICHER i ORP BURZA. Bogaty program tej wizyty /dowodził adm. Unrug/ opisał m.in. Jerzy Pertek w monografii BURZY. Była to jedyna wizyta polskiej floty wojennej w Związku Radzieckim w okresie międzywojennym. W czasie rewizyty gości z ZSRR podejmował komandor Stefan Frankowski, gdyż admirał Unrug w tym czasie chorował. W jego biografii autorstwa Mariusza Borowiaka (wyd. almapress-2009) znajduje się dosyć szczegółowy opis wizyty polskich okrętów, natomiast o rewizycie mówi jedynie lakoniczny przypis (str.171). Zob. także historię floty pancerników Rosji na końcu strony.
Łatwą nawigację po galerii zapewnia system strzałek, których funkcje są wyświetlane po nasunięciu wskaźnika myszy. Można też kliknąć na duże zdjęcie, aby przejść do następnego.